expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

13 Ekim 2014 Pazartesi

HADDİNİ BİL AŞK !

Gel vefasız,gel vicdansız
Çağırmazdım acil olmasa,
Gel insafsız,ah kitapsız
Yanıyorum arzularınla


Diyor bugün de Ebru... 
Sanki bu şarkılar bizim için yazılmış sanki sana hitap ediyor hepsi. İnsanların işi gücü yok ve hepsi ayrılığı yaşayan bu gençlere bir şeyler yazalım ve şarkı söyleyelim diyorlar. Söyleyin bakalım ... Haykırma Ebru kimsenin geleceği yok...

Gel vefasız,gel vicdansız
Çağırmazdım acil olmasa........


Bugün sağımda çayım ve kolumda şans bilekliğimle yazıyorum bu yazımı. Bugünde bu şarkıyla bunalıma girmeyi uygun gördüm. Akşam yürüyüşümü yaptım biraz kafamı dinledim sonra hangi şarkıyı dinlemek istiyorum diye düşündüm ve ;

Gerçekten inanıp sevseydin beni
Böyle sabahları beklermiydim hiç
Çoktan yanımda olurdun çoktan 
Gece üç beş nöbetlerine dikmezdin beni'  
geldi aklıma. Hemen eve gelip oturdum masama. Ah ahhh...


Dün görüştük ve bize dair ne varsa konuştuk. Bugün ki yazım bi ayrılık yazısı değil her ne kadar ayrılık şarkıları dinlesem de:) Yalnız geçirdiğim günlerin yansıması sadece. Mutluyum mutlusun mutlu...  Hı hııı... Yalan söylediğimiz aşikar lakin neden söylediğimiz ? Ya da mutlu rolü yapan insanlar neden mutsuzdur işte orası meçhul...  

Şimdi yanımda yanımda olcaktın
Bıraktın beni sevda yokuşlarında
Kuşlar uçurdum akşamdan sabahlara...


Kafam çok karışık bir yanım bırak gitsin dönerse senindir diyor:))))) Diğer yanım kırarım bacaklarını otursun oturduğu yerde rahat mı battı diyor. Çok kızıyorum çook... Bu arada bu 'bırak gitsin dönerse senindir' lafına ablam dalga geçerek 'kuşmu ayol bu güvercin mi besliyorsun ha ha ha' diyerek beni sinir etti. Buradan kendilerine sesleniyorum o kuşun iki kanadı da kırık tatlım üstelik göç bitmek üzere . Kolibri kuşu bile göç ederken haksız da olabilirim aslında ... Ayh neysee....

Akşamları imzaladım gözyaşlarımla
Seni aramıyor seni sormuyorsam
Bu senden vazgeçtim demek değildir
Bir daha böyle sevecek olsam
Bir kalemde silerdim seni...


Çok özledim be. Ebru söylüyor ben Fuzûli okuyorum.
Fuzûli'yi bilir misiniz bilmem Divan edebiyatının en büyük şairi...
Okursunuz lakin mana zor. Eski bir dille yazılmış Azeri şivesi olması ve okuduğumu anlayamamış olmamdan dolayı daha çok okuyasım gelir . Diliniz dönmez ama yine de okuyasınız gelir...

Fuzûli demiş ;
Ya Rab belâ-yı aşk ile kıl âşina beni, Bir dem belâ-yı aşktan etme cüda beni.
(Tanrım, aşk belasıyla beni tanıştır,bir an bile aşk belasından uzak tutma beni...)

İçimden aşk güzelde ayrılığa da iki kelime yazsaymış dedim kendi kendime. Sonra da haddini bil kızım Fuzûli bu aşk, ayrılık , vuslat kimden kimlerden geldi zannediyorsun. Hadsiz. Evet hadsiz oldum iyice. 

Öyle ser-mestem ki idrâk etmezem dünyâ nedir,Ben kimem sâki olan kimdir mey-i sahbâ nedir.
(Öyle kaybettim ki kendimi aşk içkisiyle, anlamıyorum dünya nedir? Ben kimim, saki olan kimdir ve içki kadehi nedir? (Unuttum!..)

Bir yandan Ebru gel insafsız diyor bir yandan Fuzûli Leyla ile Mecnun... 

Anlayın halimi . 







Hiç yorum yok:

Yorum Gönder